Samenleven

De bewoners van Woonzorg Zieuwent leven straks samen als in een huishouden. Met elkaar wordt er gekookt, gegeten, koffie gedronken, getuinierd en de was gedaan. Net als vroeger. De pastoor, kapelaan, huishoudster en de hulp leefden toen ook gezamenlijk in de pastorie. ‘Als je er wilde werken, moest je er ook wonen’, vertelt Fien die er op haar zestiende als hulp in de huishouding haar intrek nam. ‘Dat kwam mijn moeder goed uit, want nadat mijn vader was overleden moest ze alleen voor tien kinderen zorgen. In het weekend mocht ik naar huis, maar ik sliep altijd in de pastorie.’ Fiens slaapkamer was op de eerste verdieping tegenover de trap, waar straks een gezamenlijke badkamer komt. ‘Vroeger hadden we maar één badkamer met z’n allen. Iedereen mocht maar eens per week in bad. Ik was altijd op vrijdag aan de beurt. Op de rest van de dagen wasten we ons ‘s ochtends bij het lampetstel (een waskom en waterkan, red.) op de slaapkamer.’

Heel wat afgeborduurd

Na de ochtendmis en het ontbijt ging Fien met de huishoudster aan de slag met het poetswerk en de was. Daarna zorgden ze voor het avondeten. ‘Eerst aten de mannen en de vrouwen gescheiden; de huishoudster en ik in de huiskamer. En de pastoor en de kapellaan in de eetkamer. Later hebben we dat veranderd en schoven ze bij ons aan. Dat was veel gezelliger. ’s Avonds ging ze zitten handwerken bij de huishoudster in diezelfde huiskamer. ‘Daar zat ik graag. Ik heb er heel wat af geborduurd.’ Ook Willemien, huishoudster van 1972 tot 1993, zocht die gezelligheid. ‘Als alle vergaderingen waren afgelopen dronk ik graag met de pastoor een borreltje op mijn kamer om de dag af te sluiten.’